Gabi is al geruime tijd een trouwe lezer van mijn Blogs, en mij in het bijzonder op de thema ‘ s en de ontwikkeling van je persoonlijkheid om mijn weg weer en weer, geweldige tips en ideeën. Een van uw uitspraken tot mijn grote droom van een Marathon heeft mij zo diep dat ik wilde winnen, zoals een interview partner voor mijn Blog: “Je gaat heel veel over u en het leven van het leren. De Marathon is als een gecompliceerde liefde relatie. Hij zal je krijgen waar je op hoopt, je drijvend op een roze wolk, en hij zal je pijn doen, hij zal Moody ‘ en onvoorspelbaar, je twijfels, dan om nieuwe hoop te putten uit het.” Vandaag de dag kunt u meer lezen over zijn ervaringen Gabi met hun speciale “liefde”…
Kristin: Als je begon te Lopen, wanneer je je realiseert dat je een Marathon lopen?
Gabi: Dit heeft zich geleidelijk ontwikkeld. Eerste van alles, ik wilde om te gaan Joggen net voor de vergoeding, dan voor een heel uur, dan nog een beetje langer en uiteindelijk een halve marathon. Na drie jaar was ik klaar voor de marathon training. Ik wilde in die tijd, de 42 km!
Kristin: het is niet goed gegaan. Bent u dit jaar een 7. De Marathon lopen, lieve Gabi! Kunt u zich herinneren op al uw eerste 42.195 km?
Gabi: Oh, omdat je precies weet. De “eerste Tijd” die je niet meer vergeet! Het was in 2002 in Wenen en ik kan me niet herinneren veel van de details: De nervositeit voor de race, het gevoel uit de plek tussen de gestemde, pezige marathon lopers. Dan is de emotionele momenten bij de Start, de Algemene euforie van het Aftellen. Hoe eenvoudig de eerste kilometers. Het gevoel deel uit te maken van een grote familie lopen. Alle van de attracties op de baan, de toeschouwers, de straten waren enkel de lopers ons Marathon, gewoon super! Oneindig lang een Marathon is. Belangrijke had ik geen problemen. De kilometer borden werden geplaatst als een Countdown op de 7 KM werden gelopen 35 kilometer, en ik dacht: wat is er met de onheilspellende 35 km van het merk hebben? Twee kilometer later, als een “run slechts” vijf waren, maakte ik eerst kennis met de specifieke Gevoel dat men heeft wanneer de laatste van de koolhydraat reserves zijn bijna op. Deze zware benen, dit vermoeidheid, die legt het hele lichaam, het gevoel, als de kilometers werden plotseling in een derde langer, en de vreemdste gedachten die stond als de zwarte mist. Op dit punt vroeg ik me af waarom alleen ik had zo ‘ n gek idee om 42 kilometer. Ik beloofde mezelf op deze laatste kilometers te lopen, nooit meer zo ‘ n afstand, voor een kort moment dacht ik zelfs, na deze puinhoop nooit op de loopschoenen. Maar in de wedstrijd is er geen Knijpen, omdat je benen zelfs met lood-zwaar en verwarde gedachten.
Kristin: En u bent ook aangekomen bij de eerste Marathon in het doel! 🙂 Hoe voelde het om te eindigen voor de eerste Keer?
Gabi: ik kon het nauwelijks geloven dat ik ongeveer aan het einde van mijn eerste Marathon. Ik was leeg en voldaan. Ergens in de voorkant van het Parlement, mijn man en mijn kinderen. Een bocht naar links, en vervolgens in de richting van het stadhuis van Wenen. Plotseling werd het doel. Geen grote emoties, geen tranen, alleen dankbaarheid dat het voorbij was. En het begin van een nieuwe liefde!
Kristin: in de Tussentijd, een marathon professionele, en dus paar keer bent u de koning van het hardlopen. Welke plek zou je vanaf vandaag is het weer de eerste Marathon te kiezen?
Gabi: Voor de eerste Marathon, ik zou kiezen voor een van de grote stad marathons. Hij moet plat. Door de vele deelnemers, je bent nooit alleen en de aanmoediging van het publiek motiveert je vooral in de laatste kilometers.
Kristin: Spreken van “motiveren”… De weken voor een Marathon – en, natuurlijk, vooral voor de eerste gedisciplineerde manier van Training. Hoe kun je jezelf motiveren?
Gabi: De beslissing voor een marathon start-up en de bijbehorende respect voor deze afstand, voor mij is de sterkste Motivatie. Mijn laatste entry, ben ik volledig klaar voor de Training. De marathon training, je hebt te zeggen, maar het is heel duidelijk, het betekent de bereidheid om een aantal van de “slachtoffers”. Dat klinkt vreselijk benauwd, ik weet het. Discipline, ijver en vasthoudendheid zijn vereist. De Run is nu aan het spelen een grote rol in uw leven. Een zeer grote rol. Vaak moet je om eruit te komen van het grijze weer. U mag niet deelnemen aan de Viering. Een keer per week, meerdere uren moet worden gegraven voor de lange termijn. Krijg je soms moe en uitgeput, dat zal misschien gesprek met de Partner, uw familie en vrienden zonder veel enthousiasme. Wat houdt je zelfs voor gek. Uw voeten zien er misschien niet zo mooi als in het verleden. Van tijd tot tijd, zal je in staat zijn pijn te doen. Naast de Training die u nodig hebt om te strekken, te versterken, bergen Wasgoed te wassen en, en, en…
Martijn: Dat klinkt niet als een grote liefde. En toch hebt u de vergelijking getrokken met een ingewikkelde maar prachtige relatie van liefde met de Marathon. Leg dit aan ons alstublieft in het detail! Ik ben benieuwd! 🙂
Gabi: Zo, de Marathon is ongelooflijk aantrekkelijk, boeiend en heeft een sprookjesachtige uitstraling, het is moeilijk te vermijden. Anderen vaak niet te begrijpen wat je ziet in deze jongen. Het is niet moeilijk om te doen, je weet wat je met hem. Hij is ondoorgrondelijk en vol Verrassingen (aangenaam of onaangenaam). Vaak is hij zelfs gemeen zijn en het doet pijn aan je rechterkant. Niettemin, u zal niet ontsnappen van hem, en een paar dagen na dat, bladert u op het Internet weer te aantrekkelijk een marathon, die u niet wenst te lopen.
Doen vaak denken aan niets dan aan hem. Eten, Slapen, het weer, de planning van het weekend, de vakantie, alles is in zijn personages. Vooral arg, de dag voor. Je hebt klamme handen, vlinders in de buik, geen eetlust, niet kunnen slapen.
Als je denkt dat het nu genoeg is met je relatie en je wilt breken, is hij zo lang achter u, totdat u beigibst kleine weer. Maar: Hij is zo geweldig, groot en mooi (hm, tenminste als je in de doelgroep…), dat je het allemaal in en tegen hem in het hart de liefde. Voor eeuwig en altijd…