Emotionele Detox mijn grote doel dit jaar. En als ik iets geleerd heb zo ver, dan is het, hoe goed het voelt om te laat zijn emoties gewoon de vrije loop. Ik was nooit zo van bewust, maar de meeste van ons hebben geleerd in de Kindertijd worden een meester in het onderdrukken van hun gevoelens. Omdat het pijn doet om uw gevoelens te tonen, of omdat het geen onderdeel is van, of simpelweg omdat we niet werden aanvaard, indien wij geleefd hebben onze emoties, zoals boosheid, angst, etc. “Voelen” is een nationale sport.
Maar wat gebeurt er met onderdrukte gevoelens, die niet aan de oppervlakte komen?
Ik ben geen psycholoog, maar ieder van ons kan voorstellen dat het even, als we ons voorstellen dat al onze gevoelens en gedachten zijn energie…positief of negatief is. Een sterk gevoel komt in ons, het is niet zonder reden. We reageren onbewust op iets in onze omgeving. De meeste van de tijd is het moment ervaar je een emotie in de eerste plaats niet eens een vraag, wij reageren direct en hebben een Probleem op te lossen. Vaak is het gewoon te laat de energie stromen. En als we ons herinneren hoe goed het voelde, als we echt gelachen, tot tranen en onze energie uit een woede-uitbarsting in de Vorm van beweging hebben gekalmeerd, dan zullen we steeds meer en meer duidelijk dat gevoelens hebben niets Negatief. Kleine kinderen zijn huilen ene Moment lachen en twee minuten later, weer uit een vol hart. Dit omgaan met gevoelens lijkt perfect te zijn, natuurlijk! De gevoelens moeten worden links in de korte of de lange-eruit!
Hoe doen wij, als volwassenen, maar vaak met onze gevoelens? In het bijzonder, de zogenaamd negatief?
We ervaren ze net als u zijn als een kind, maar zullen we evalueren het onmiddellijk als onaangenaam of zelfs ongepast en beginnen te onderdrukken. Vroeg op, we hebben geleerd dat we niet moeten geven, de schaamte, om te huilen, of dat we hoeven geen angst te hebben….In onze Jeugd werden we doorgestuurd al voor het onderdrukken van gevoelens. Geen wonder dan, dat wij dit doen in ons Volwassen leven tot op hoge leeftijd. De pers is niet alleen voor negatieve gevoelens. Positieve gevoelens zijn gecensureerd van ons, in eerste instantie in het hoofd, voordat we dan leef je echt. “Het is pas nu dat ik ben?”…”Hoe daarop in te spelen, dan is de andere?”… “Ik kan niet springen, nu voor het gevoel van geluk om de tafel, en juichen luid, omdat ik op die manier over mijn nieuwe auto, de am-1 in de voltooiing van het werk of mijn nieuwe beste tijd in het Uitvoeren…” We zijn onbewust meesters zijn in het Onderdrukken van gevoelens, waardoor in veel gevallen, onze eigen ongeluk, onze frustratie, en zelfs ernstige ziekten.
Hoe kunnen we dit ongezonde patroon?
Dat is natuurlijk niet zo gemakkelijk. Maar ik denk dat de eerste stap naar verandering is altijd bewustzijn van de Situatie. Nemen We een deel van de tijd in de normale dagelijkse leven, en het register, wanneer en hoe vaak houden we onze gevoelens in te checken, in plaats van dat ze vroeger of later. Veel gevoelens zijn oude en terug te komen (of op hetzelfde moment spreekt opnieuw en opnieuw). Sommige gevoelens ontstaan van nieuwe situaties. Observeer mijn gevoelens over een paar weken heeft geholpen mij persoonlijk erg veel! Het heeft me zowel “oude Bekenden” zo goed als volledig nieuwe, spontane gevoelens en hoe ik daarop reageren.
De tweede stap is dan een beetje brutaler. We zullen actief zijn! Als we waarnemen en voelen, een gevoel roeren in ons, kunnen we bewust besluit om het echt! Wij kunnen vergroten, ook in het gevoel. Dit hoeft niet gelijk te zijn aan de totale uitbarsting van tranen in het midden van de U-Bahn op weg naar het werk! Ook hier: begin Klein! Ik was geroerd, bijvoorbeeld, een paar weken geleden van een YouTube Video over een Marathon te lopen, zodat ik automatisch had tranen in mijn ogen. Onmiddellijk dacht ik: “Je kunt niet huilen nu, niet omwille van deze video, maar beginnen!” Maar waarom eigenlijk niet?! En dus liet ik het uit, bewust en keek naar de Video in mijn beveiligde 4-muren over en weer, totdat ik riep eigenlijk, snot en water. Ik heb toegenomen goed in de Situatie en in mijn gevoelens! Na geen tranen stroomde, kwam er een nieuwe emotie in mij: VREUGDE! Ik was op zoek naar zo veel dat ik moest lachen met mijn verheulten gezicht, net boven je oren. De vreugde van de Video tevreden over mijn uitbarsting van emotie…wie weet?! In ieder geval, deze kleine “Ritueel” was als een innerlijke schoonmaak! Het is inderdaad oneindig goed!
Daarom ben ik absoluut zeker van zijn dat we kiezen meer en meer VOOR onze gevoelens! We moeten lachen uit van een hart, zelfs als de rest van ons er vreemd uitzien, of na een slechte dag maar een keer een ronde, huilen, of onze woede op onze kussens uit. Gevoelens menselijk zijn en behoren tot ons! Door op permanent wij de schade alleen onszelf. En wie weet, misschien uw stoel los maakt zijn debuut Ja, binnenkort, in de U-Bahn buurman vreugde, en u kunt hem aanmoedigen en delen met hem lachen… 😉