Vandaag moet ik een onderwerp wat beweegt mij als Blogger opnieuw en opnieuw, zelfs al ben ik nu al enige tijd.
Het is schizofreen. Ik ben het schrijven van een openbare Blog over mijn gezonde levensstijl. Ik zal je vertellen hoe ik eet, de Sport die ik doe, hoe ik aan het doen ben op mijn reis van zelf-ontdekking, en nog veel meer. Ik ben blij met al mijn hart, dat Eten Trein Liefde groeit en bloeit, dat ik kan inspireren met mijn Schrijven, meer en meer mensen, als een gezond, bewust leven-stijl en mijn Blog heeft een kleine bijdrage in de grote wereld die er bar. Het is een Hobby, een verlangen, misschien zelfs een persoonlijke oproep.
En toch ben ik bang dat ik ga ontdekt door bepaalde personen, cirkels! Wat als mijn collega ‘ s vinden mijn Blog? Wat zullen ze denken? En wat als mijn baas leest dit allemaal tegelijk? Het zorgt voor hem? Verandert er iets? Het beïnvloed mijn Werk?
Met deze vragen ben ik niet in de blogger-wereld alleen. Velen van u ook aan het nadenken over, precies omdat ik bang was van de ontdekking en de daaropvolgende reacties van hun medemensen. Misschien is het niet de baas, maar dan is de nieuwe zwerm, of zelfs van zijn eigen familie, voor wiens oordeel wij vrezen. Je kan beginnen met deze redenen, zelfs met uw eigen Blog, ook al kriebelt het u al lang in de vingers.
En dit onaangename gevoel niet alleen weten blog beginner, maar ook de doorgewinterde professional. Met de auteur van een van de meest beroemde duitse Gerechten en design blogs, ik geruild mij aan dit onderwerp en je vertelde me dat je had in eerste instantie een foto van jezelf met een hoed en een zonnebril op je Blog. Dus niemand zal je herkennen uit uw werkomgeving.
Bloggen op het World Wide Web met een papieren zak over het hoofd. Soort van schizofrenie en toch zo begrijpelijk!
Bloggen is niet een Hobby, zoals het toernooi, dansen, of sieraden te ontwerpen. Wij bloggers geven een heel groot stuk van onze (geestelijke)leven. Openen We ons bewust tot de wereld. En dat is precies waar het gevaar in schuilt.
Als ik had deze morgen, en weer de angst van gedachte, waarin ik de metafoor van de vertegenwoordigde de oude, zoals ik, een collega met een zelfvoldane Glimlach en een compleet gebrek aan inzicht reageert op mijn Blog, dacht ik: Ja, ik schrijf heel persoonlijk over mijn leven, over mijn voeding, mijn fysieke activiteit plannen, het Staken van de pil, mijn zelf-findungsweg, enz. en, natuurlijk, zo ‘ n persoonlijke Opening kan een belangrijke punt van de aanval voor andere mensen die begrijpen bloggen.
Maar ik heb leidde me voor de eerste Keer dat ik, en waarschijnlijk geen andere collega in ons bedrijf ooit zal krijgen deze een positieve reactie via de normale Baan en als ik door te bloggen. Dagelijks uw Likes, reacties en e-Mails met uw vragen, positieve feedback, je verhalen, je passie kunt mij bereiken, uw dank, je tips, je aanmoediging, enz.! Soms ben ik gewoon zo aangeraakt door uw Feedback, heb ik zelfs tranen in de ogen. DANK U! 🙂 Hoe vaak luisteren we in het normale Baan, dat uw werk heeft een verbetering van de levens van andere mensen? Dat iemand uw Schrijven naar een gelukkiger leven? Dat iemand zich voelt, dankzij uw tips nu comfortabel weer in je eigen lichaam? Dit loon heeft niets te maken met geld. Hij is onbetaalbaar en het maakt mijn leven een stuk rijker dan mijn dagelijks Werk ooit zou kunnen doen.
Deze gedachte heeft mij vandaag. Hij zal het loslaten van de angst om te verdwijnen, maar het is een mooie gedachte, ik wil vast te houden, en ik twijfel aan de bloggers onder u zijn, zoals uw hart zou willen. Liefde in plaats van angst! 🙂 Ieder van ons heeft een Missie, en als we voelen dat we geroepen zijn door ons leven, onze run-of-reeks, blog van onze keuken talent, onze afslanken plannen, onze tuin, of wat dan ook, dan moeten we dat ook te doen met het grootste passie. Ongeacht wat anderen er van maken. We zijn hier niet om te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Onze interne beheer heeft zo zijn eigen plannen…
Ik wens jullie een hele fijne zondag!